Το καφεόδεντρο, επιστημονικά Caffea arabica, φύεται στα υψίπεδα της Νότιας Αιθιοπίας. Σύμφωνα με το μύθο που περνά από γενιά σε γενιά στην αιθιοπική επαρχία της Κάφφα, από όπου και το ρόφημα έχει πάρει το όνομά του, οι ιδιότητές του καφέ ανακαλύφθηκαν τυχαία από ένα γιδοβοσκό με το όνομα Κάλντι, γύρω στα τέλη της πρώτης χιλιετίας μ.Χ. Μία μέρα, ο καλοκάγαθος αυτός γιδοβοσκός παρατήρησε ότι τα ζωντανά του ήταν νευρικά και υπερκινητά, πολύ σύντομα αφότου είχαν φάει κάποιους κόκκινους καρπούς ενός άγριου φυτού.

Από περιέργεια, δοκίμασε και ο ίδιος διστακτικά και παρατήρησε παρόμοιες αντιδράσεις στον εαυτό του. Κάποιος μοναχός, που έτυχε να περνάει από εκείνο το σημείο, κατακεραύνωσε τον Κάλντι λέγοντάς του ότι έφαγε τον καρπό από το Φυτό του Διαβόλου! Τελικά, στο τέλος, πείστηκε και ο ίδιος να δοκιμάσει – ουδείς τέλειος και άγιος! Ο μοναχός, ως εκ θαύματος και επειδή ήτο λίαν έξυπνος, βρήκε άμεση εφαρμογή των ιδιοτήτων του καρπού! Συνειδητοποίησε ότι ο καρπός αυτός θα βοηθούσε αυτόν και τους συμμοναχούς του να μείνουν ξάγρυπνοι όταν προσεύχονταν!

Λέγεται, επίσης, ότι μέλη της τοπικής φυλής Γκαλά της Νότια Αιθιοπίας, τύλιγαν τους καρπούς του καφέ σε λίπος, τους οποίους έτρωγαν για να διατηρηθούν κατά την περίοδο του κυνηγιού.

Οι πρώτοι άνθρωποι που χρησιμοποίησαν τους κόκκους του καφέ για να φτιάξουν ρόφημα ήταν οι Άραβες της Υεμένης γύρω στο 1000 μ.Χ. Το ρόφημα αυτό διαδόθηκε γρήγορα στην Τουρκία, όπου αναπτύχθηκε η συνήθεια του καβουρδίσματος των κόκκων πριν τη χρήση. Από κει, πέρασε στην Ιταλία μέσω των Βενετών εμπόρων και σήμερα απολαμβάνεται παντού στον κόσμο!

(φωτογραφία angelica aufrais)