Κάποτε μια γνωστή  μου που έμενε στο Λονδίνο, πήγε σε ένα από τα ειδικευμένα μαγαζιά που πουλούν τσάγια από όλο τον κόσμο και ζήτησε να της προτείνουν ένα τσάι που να μην έχει καφεΐνη, να μην την πειράζει στο στομάχι και να μπορεί να το πίνει συνέχεια χωρίς παρενέργειες. Ο καταστηματάρχης που ήταν Κινεζικής καταγωγής, της απάντησε σε σπαστά αγγλικά: τόι βόινοϊ, αυτό είναι το τσάι που ψάχνετε! Θα μου πείτε τι σχέση έχει αυτή η ιστορία με το τσάι του βουνού. Ε, για προσπαθήστε να διαβάσετε το «ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ» βασισμένοι στο λατινικό αλφάβητο; Τι ήξερε , λοιπόν, παραπάνω ο Κινέζος τεϊοπώλης από εμάς για το τσάι του βουνού;

Το ελληνικό τσάι δεν έχει καμία σχέση με το «ευρωπαϊκό τσάι». Μπορεί και τα δύο να είναι αφεψήματα και να έχουν το ίδιο όνομα, αλλά τόσο τα φυτά από τα οποία προέρχονται όσο και οι ιδιότητές τους είναι εντελώς διαφορετικές. Το τσάι του βουνού προέρχεται από ένα αυτοφυές, χνουδωτό φυτό που ανήκει στο γένος Sideritis. sp και συναντάται σχεδόν σε όλα τα ελληνικά βουνά. Τα άνθη του εμφανίζονται πάνω σε μακριά ανθικά στελέχη, είναι  κίτρινα, μικροσκοπικά και φυτρώνουν ανάμεσα από 2  πράσινα βράκτια φύλλα (που τα αγκαλιάζουν σαν βαρκούλες). Η εποχή ανθοφορίας ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο. Αν είστε από ορεινό χωρίο, τότε σίγουρα κάποιοι από εκεί θα ξέρουν πότε βγαίνει στα δικά σας βουνά.

Οδηγίες μαζέματος
•    μην ξεριζώνετε ποτέ ολόκληρο το φυτό, αλλά κόβετε τα κλαδάκια που φέρουν τα άνθη με τη βοήθεια ενός ψαλιδιού
•    παραλείπετε πάντα μερικά φυτά για να βοηθάτε στη διατήρηση του πληθυσμού

Αν είστε κρυωμένοι τότε φτιάξτε ένα τσάι του βουνού και ρίξτε μια μεγάλη κουταλιά μέλι. Θα αισθανθείτε αμέσως καλύτερα!