σπέρνοντας ρόκα στο μπαλκόνι

Ποιος μπορεί να πει όχι στην πικάντικη γεύση της τρυφερής ρόκας; Αν έχετε συνηθίσει στη ρόκα του σούπερ μάρκετ που στερείται αρώματος και γεύσης, τότε καιρός να φυτέψετε τη δική σας γλάστρα στο μπαλκόνι. Η καλλιέργεια της ρόκας είναι εύκολη και γρήγορη.

Ακολουθείστε τις απλές οδηγίες που ακολουθούν:

  1. Διαλέξτε μια πιατέλα για να έχετε μεγάλη επιφάνεια σποράς και γεμίστε τη με καλής ποιότητας χώμα, ανακατεμένο με κομπόστ. Μπορείτε να στρώσετε στον πυθμένα λίγο χαλίκι για να αποφύγετε τη διαρροή χώματος από τις τρύπες αποστράγγισης, κάθε φορά που θα ποτίζετε το φυτό.
  2. Ρίξτε τους σπόρους πάνω στην επιφάνεια του εδάφους σα να πασπαλίζετε με αυτούς το έδαφος και απλώστε από πάνω τους μια λεπτή στρώση χώματος. Πιέστε ελαφρά με τις παλάμες σας για να γίνει η επιφάνεια επίπεδη και ποτίστε προσεκτικά (ιδανικά με ψεκασμό) για να μην παρασύρετε το χώμα και ξεσκεπάσετε τους σπόρους.
  3. Όταν σκάσουν τα φύτρα, αραιώστε τα ώστε να απέχει το ένα από το άλλο 12-15 εκ. Οι πυκνές φυτεύσεις δημιουργούν κακές συνθήκες αερισμού και κάνουν τα φυτά ευαίσθητα σε μυκητολογικές προσβολές.
  4. Ποτίζετε όσο συχνά χρειάζεται για να παραμένει το χώμα νωπό (προσοχή όχι πολύ υγρό). Ειδικά στο στάδιο του φυτρώματος το χώμα δεν πρέπει να ξεραθεί. Όταν επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες φροντίζετε να ποτίζετε τακτικά τα φυτά και να τα μεταφέρετε σε μερική σκιά διότι ο συνδυασμός ζέστης και ξηρασίας κάνει τα φυτά να ανθίσουν και γίνονται ακατάλληλα για κατανάλωση.
  5. Συγκομίζετε τρυφερά φύλλα όταν έχουν ικανοποιητικό μέγεθος και είναι ακόμα τρυφερά και τραγανά. Κόβετε τα φύλλα με ψαλίδι από χαμηλά για να δώσετε την ευκαιρία στο φυτό να ξαναφυτρώσει.

Συμβουλές & Ειδικές πληροφορίες

  • Οι σπόροι της ρόκας παρουσιάζουν ικανοποιητική φυτρωτικότητα ακόμα και σε χαμηλές θερμοκρασίες (5°C) .
  • Οι σπορές ξεκινούν από τα την άνοιξη και φτάνουν μέχρι τα τέλη του  φθινοπώρου (σε περιοχές με ήπιο κλίμα).
  • Τους καλοκαιρινούς μήνες κρατήστε τη ρόκα σε ελαφριά σκιά.
  • Κάντε διαδοχικές σπορές κάθε 15 μέρες για να έχετε συνεχόμενη παραγωγή
  • Η ρόκα φυτεύετε σε ηλιόλουστες θέσεις, αλλά όταν ανέβει αρκετά η θερμοκρασία θα πρέπει να μεταφέρεται σε μερική σκιά.

Αν ψάχνετε για βιολογικούς σπόρους ρόκας πατήστε εδώ και αν θέλετε έναν σάκο φύτευσης για τη ρόκα σας πατήστε εδώ.

 

φορολόγηση & απαγόρευση της επαναχρησιμοποιήσης σπόρων στη Γαλλία

Ακούγεται παράλογο; Κι ομως! Αφού εξαντλήσανε το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων σε όλα τα υπόλοιπα πεδία, είπανε να πιάσουνε και τη φύση που ως γνωστόν είναι ανεξάντλητη. Αυτό που ίσχυε στον τρίτο κόσμο πλέον ισχύει και στην Ευρώπη. Οι σπόροι που παράγει φυσιολογικά το φυτό έχουν πλέον ιδιοκτήτη. Και, φυσικά, αυτός δεν είναι ο αγρότης που τα καλλιεργεί!

Ένα νέο αυστηρό νομοσχέδιο που θα επιβάλλει την καταβολή δικαιωμάτων χρήσης των σπόρων και περιορίζει την ελεύθερη ιδιοπαραγωγή ψηφίσθηκε πρόσφατα από το Γαλλικό κοινοβούλιο. Η νέα νομοθεσία επιβεβαιώνει την γενικότερη τάση στην Ε.Ε. περιορισμού των δικαιωμάτων των αγροτών επί της χρήσης των σπόρων καθώς εντείνει και τις ανησυχίες για τις δυνητικές επιπτώσεις στην αγροτική βιοποικιλότητα.

Για τους Γάλλους αγρότες η ελεύθερη χρήση σπόρων δείχνει πολύ σύντομα να γίνεται ανάμνηση. Οι ιδιοπαραγώμενοι σπόροι, γνωστοί ως «σπόροι αγροκτήματος,» επιλέγονται από τους αγρότες από τη δική τους σοδειά και διατηρούνται για φύτευση την επόμενη χρονιά. Εδώ και μερικές δεκαετίες, αυτό είχε πρακτικά περιοριστεί κατά πολύ, ιδιαίτερα από τότε που οι σπόροι  προστατεύονται από το Πιστοποιητικό Φυτικών Ποικιλιών (PVC), ή αλλιώς του δικαιώματος  ιδιοκτησίας που ανήκει αποκλειστικά στους «ιδιοκτήτες» των σπόρων. Η επαναχρησιμοποίηση αυτών των σπόρων προς φύτευση ήταν θεωρητικά απαγορευμένη, αν και στη πραγματικότητα, η πρακτική της επαναχρησιμοποίησης των σπόρων ήταν ευρέως ανεκτή στη Γαλλία. Ωστόσο, από τώρα και στο εξής η νομοθεσία θα γίνει πολύ πιο αυστηρή σύμφωνα με ένα νομοσχέδιο του κεντροδεξιού κόμματος Γαλλικού κόμματος UMP το οποίο εγκρίθηκε στις 28 Νοεμβρίου από το Γαλλικό κοινοβούλιο.

Το νομοσχέδιο του κόμματος UMP ουσιαστικά ερμηνεύει έναν Ευρωπαϊκό κανονισμό από το 1994 σχετικά με τις φυτικές ποικιλίες, ο οποίος μέχρι τώρα δεν ήταν σε ουσιαστική ισχύ στη Γαλλία. Κατά συνέπεια, οι αυτοπαραγώμενοι σπόροι, οι οποίοι μέχρι πρότινος βρίσκονταν υπό ένα καθεστώς ανοχής της ύπαρξης τους, έχουν πια ..νομιμοποιηθεί, με την προϋπόθεση βέβαια ότι πρέπει να δοθεί κάποια “αποζημίωση στους ιδιοκτήτες του πιστοποιητικού PVC” – εννοώντας, το να πληρώνονται οι εταιρείες σπόρων – “με στόχο αυτές να συνεχίσουν να αφιερώνουν την δύναμη τους στην έρευνα και τη συνεχή βελτίωση των γενετικών πόρων», όπως αναφέρει το κείμενο του νόμου. Εξαίρεση στο παραπάνω αποτελούν γεωργοί που παράγουν λιγότερους από 92 τόνους σιτηρών.

Από το 2001, η νομοθεσία αυτή είχε εφαρμογή είχε εφαρμογή μόνο σε ένα είδος, το σιτάρι για παρασκευή ψωμιού. Ονομάζεται «αναγκαία εθελοντική συνεισφορά» και συλλέγονταν από τις σποροπαραγωγικές ενώσεις. Οι καλλιεργητές έπρεπε να καταβάλουν 50 σεντς/τόνο κατά την συγκομιδή του σιταριού. Αυτό το σύστημα τώρα θα επεκταθεί σε μια ανοικτή λίστα 21 ειδών, λέει ο Xavier Beulin, πρόεδρος της Εθνικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Παραγωγών Αγροτικών Προϊόντων (NFAPU). Με λίγα λόγια, σύμφωνα με τον Guy Kastler, Διευθύνων Σύμβουλο του Δικτύου  σπόρων και μέλος της συνομοσπονδίας Αγροτών «για τα μισά από τα καλλιεργούμενα είδη – όπως σόγια, φρούτα, λαχανικά – η επαναχρησιμοποίηση των σπόρων μας θα είναι απαγορευμένη, και για τα άλλα μισά – σιτηρά και κτηνοτροφικά είδη – θα πρέπει να πληρώνουμε για να τα επαναχρησιμοποιήσουμε».

Αν θέλετε να διαβάστε περισσότερα πατήστε εδώ

πηγή: biotechwatch.gr από εφημερίδα le monde

μαρμελάδα νεράτζι :: το δοκιμάσαμε και πέτυχε

Οι νεραντζιές είναι ένα εντελώς αμφιλεγόμενο καρποφόρο. Πολλοί λένε γιατί να φυτεύουμε νεραντζιές στους δρόμους και όχι ένα άλλο καρποφόρο που να έχει πιο νόστιμους καρπούς; Ή γιατί να μην φυτεύονται μόνο καλλωπιστικά δέντρα στους δρόμους, μπας και γλιτώσουμε από τη βρώμα των πατημένων καρπών στα πεζοδρόμια; Πρόσφατα ο δήμος Αθηναίων σε συνεργασία με το Πανευρωπαϊκό Σωματείο Ανθρώπων με Αναπηρία πήραν την πρωτοβουλία και μάζεψαν νεραντζιά από τους δρόμους και τα έκαναν γλυκό του κουταλιού. Μόλις το διάβασα είπα από μέσα μου «επιτέλους»! Τόσα χρόνια αναρωτιόμουν για τα καρποφόρα δέντρα των πόλεων που αφήνονται να ρίχνουν τους καρπούς τους στο έδαφος χωρίς κανείς να εκμεταλλεύεται τον καρπό τους. Η δική μου άποψη είναι ότι δεν έχουν οι νεραντζιές το πρόβλημα που μάς βρωμίζουν τα πεζοδρόμια, αλλά η νοοτροπία μας να κοιτάμε τα πράγματα μονοσήμαντα.

Μια τέτοια, λοιπόν, νεραντζιά φυτρώνει εδώ και χρόνια στο πεζοδρόμιο, έξω από την πόρτα της θείας ενός φίλου μου. Φυσικά και αυτό το δέντρο είχε την ίδια τύχη με όλα τα υπόλοιπα των Αθηνών, δηλαδή απλά καρποφορούσε και μόλις γέμιζε καρπούς, ανέβαινε κάποιος με μια σκάλα, αφαιρούσε όλους τους καρπούς και τους πέταγε για να μην πέσουν κάτω από μόνοι τους .  Η διαφορά είναι ότι φέτος αυτή η σκουπιδοσακούλα με τα νεράντζια προσγειώθηκε στη βεράντα μου! Έψαξα τη συνταγή για γλυκό του κουταλιού, αλλά διαβάζοντας τη διαδικασία κατάλαβα ότι δεν είναι κάτι που μπορείς να το κάνεις στις 8 το βράδυ (την ώρα που γυρνάω σπίτι μου). Αντίθετα η μαρμελάδα μου φάνηκε μια πολύ καλή λύση! Χθες το βράδυ «δέσαμε» λοιπόν τα πρώτα 2,5 κιλά μαρμελάδας και το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό!!!! Αν θέλετε να προσπαθήσετε κι εσείς, ιδού η συνταγή!

Υλικά

  • Νεράντζια (εγώ χρησιμοποίησα 20)
  • Ζάχαρη, όση πάρει (εγώ χρειάστηκα λίγα παραπάνω από 2 κιλά)

Εκτέλεση

  1. Πλένετε τα νεράντζια με νερό και στη συνέχεια ξύνετε τη φλούδα τους στον ψιλό τρίφτη μέχρι να φύγει όλο το πορτοκαλί.
  2. Βάζετε όλα τα ξυσμένα νεράντζια μέσα σε μια κατσαρόλα και ρίχνετε νερό μέχρι να τα σκεπάσει.
  3. Μισοβράζετε τα νεράντζια μέχρι να μαλακώσουν ελαφρά (εγώ τα έβρασα περίπου 15-20 λεπτά – συμπεριλαμβανομένου του χρόνου που έκανε να ζεσταθεί το νερό)
  4. Σουρώνετε το βρασμένο νερό και ρίχνετε τα μισοβρασμένα νεράντζια σε κρύο νερό.
  5. Αφήνετε τα νεράντζια μέσα σε κρύο νερό για ένα βράδυ, αλλάζοντας 2-3 φορές το νερό.
  6. Την επόμενη μέρα, παίρνετε τα νεράντζια και τα κόβετε σε φέτες, στα 8.
  7. Αφαιρείτε από το εσωτερικό τους το κομμάτι με τις μεμβράνες και τα κουκούτσια και κρατάτε τη βρασμένη φλούδα μαζί με λίγη ψίχα που απομένει πάνω της.
  8. Μόλις τελειώσετε με όλα τα νεράντζια, βάζετε τις φλούδες που κρατήσατε στο μπλέντερ και τις πολτοποιείτε (προσέξτε να μην γίνουν αλοιφή, να μείνουν μερικά κομματάκια)
  9. Ζυγίζετε το βάρος του μίγματος και αφού το ρίξετε πίσω στην κατσαρόλα, προσθέτετε ίση ποσότητα ζάχαρης.
  10. Ανακατεύετε καλά και αφήνετε το ζαχαρούχο μίγμα να σταθεί για 2-3 ώρες (για να βγάλει το φρούτο όλους τους χυμούς του)
  11. Τέλος, βράζετε το μίγμα μέχρι να δέσει (αφαιρείτε τον αφρό που θα σχηματιστεί στην επιφάνεια)

{Συνήθως , μέχρι να ξαφρίσετε καλά τη μαρμελάδα, το μίγμα έχει αρχίσει να δένει. Συνεχίζετε λίγο ακόμα τον βρασμό και θα δείτε ότι το μίγμα πήζει. γίνεται πιο πορτοκαλί, το σιρόπι γυαλίζει  και η κουτάλα βρίσκει αντίσταση καθώς ανακατεύετε. Εγώ στο τέλος βάζω μέσα στο μίγμα το μπλέντερ χειρός και ψιλοτεμαχίζω τη μαρμελάδα μέσα στο σιρόπι της.}

Βάλτε τη ζεστή μαρμελάδα σε αποστειρωμένα βάζα, σφίξτε καλά το καπάκι και αφήστε τα να κρυώσουν αναποδογυρισμένα πάνω στο τραπέζι (να πατάνε πάνω στο καπάκι). Το αποτέλεσμα είναι φανταστικό! Ειδικά αν είστε λάτρης των εσπεριδοειδών, σαν εμένα.

Καλή επιτυχία!

μ.

photo credit: jespahjoy / c.c.

 

τα μυστικά του σπιτικού ψωμιού

Παλαιότερα η παρασκευή ψωμιού στο σπίτι ήταν μέρος της ρουτίνας του νοικοκυριού. Η μέρα του ψησίματος ξεκίναγε με το άναμα της φωτιάς στον ξυλόφουρνο και οι γυναίκες ετοίμαζαν ψωμί για να καλύψουν τις ανάγκες της οικογένειας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σήμερα που εννοείται ότι η τεχνολογία μπορεί να μας διευκολύνει τόσο στην παρασκευή όσο και στην συντήρηση των τροφίμων, η διαδικασία της οικιακής αρτοποίησης είναι σπάνιο φαινόμενο.

Αν, πάντως, προσπαθήσατε να φτιάξετε ψωμί και δεν σας πέτυχε, διαβάστε μερικούς λόγους που οδηγούν στην αποτυχία!

  1. Αν ξεκολλάει η κόρα του ψωμιού τότε ι φούρνος ήταν πολύ ζεστός ή η ζύμη δεν αφέθηκε αρκετή ώρα να φουσκώσει.
  2. Αν η ψίχα του ψωμιού έχει μεγάλους πόρους τότε η ζύμη φούσκωσε γρήγορα
  3. Αν το ψωμί θρυμματίζεται εύκολα τότε η ζύμη ήταν πολύ σκληρή/
  4. Αν το ψωμί κολλάει στο στόμα τότε η ζύμη ήταν πολύ μαλακή, ψήθηκε λίγο ή είχε πολύ αλεύρι σίκαλης.
  5. Αν το ψωμί δεν φούσκωσε και έγινε πλατύ τότε η ζύμη αφέθηκε πολλή ώρα να φουσκώσει.
  6. Αν η επιφάνεια του ψωμιού έχει ρωγμές τότε η ζύμη δεν φούσκωσε αρκετά.

Οι πληροφορίες είναι από το βιβλίο Κάνω το δικό μου Ψωμί των Εκδόσεων Ψύχαλου

photo credit: vitorio benedetti

 

λαχανόκηπος σε γλάστρες vs υπαίθριος λαχανόκηπος

Μπορεί οι ανάγκες των λαχανικών να παραμένουν ίδιες, άσχετα με το αν μεγαλώνουν στο χώμα ή σε γλάστρα, οι καλλιεργητικές φροντίδες όμως διαφέρουν. Συνοψίσαμε τις βασικές διαφορές και σάς φτιάξαμε έναν συνοπτικό κατάλογο.

Χώμα: το χώμα που γεμίζουμε τις γλάστρες είναι συνήθως πιο ελαφρύ από το κηπόχωμα, είναι αποστειρωμένο και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να μην περιέχει επί της ουσίας χώμα! Υπάρχουν υποστρώματα καλλιέργειας που είναι μίγματα υλικών όπως τύρφης, περλίτη & κοπόστ. Τα εδαφικά μίγματα για γλάστρες στραγγίζουν καλά και έχουν διορθωμένο ph.

Πότισμα: το χώμα της γλάστρας ξηραίνεται πολύ πιο γρήγορα από αυτό του κήπου κι άρα χρειάζεται τακτικότερο πότισμα.

Λίπανση: το χώμα της γλάστρας χάνει γρήγορα τα θρεπτικά του στοιχεία, διότι αυτά ξεπλένονται μαζί με το νερό που απορρέι από τις τρύπες αποστράγγισης. Έτσι, οι καλλιέργειες σε γλάστρες θα πρέπει να λιπαίνονται πιο συχνά από ότι οι υπαίθριες καλλιέργειες.

Βοτάνισμα: το ξερίζωμα των ζιζανίων είναι πολύ πιο εύκολο στις γλάστρες από ότι είναι στον υπαίθριο λαχανόκηπο. Λόγω του περιορισμένου χώρου, ο αριθμός των ζιζανίων που φυτρώνουν είναι μικρός και μπορούν να αφαιρεθούν πολύ εύκολα με το χέρι.

Φυτοπροστασία: από τι μια ένας σωστά φυτεμένος υπαίθριος λαχανόκηπος αποτελεί ένα ισορροπημένο οικοσύστημα και τα φυτά είναι πιο ανθεκτικά στις προσβολές, από την άλλη οι γλάστρες δίνουν τη δυνατότητα γρήγορης απομόνωσης των προσβεβλημένων φυτών με αποτέλεσμα να μην επεκτείνονται οι ασθένειες σε όλα τα φυτά. Ωστόσο, οι αρχές τις φυτοπροστασίας παραμένουν οι ίδιες.

 

 

 

 

λαχανόκηποι σε σάκους φύτευσης

Αν θέλετε να καλλιεργείτε τα δικά σας λαχανικά, αλλά μένετε σε διαμέρισμα, φτιάξτε ένα μίνι λαχανόκηπο μέσα σε σάκους φύτευσης. Ειδικά σχεδιασμένοι για να φιλοξενούν όλα τα είδη λαχανικών, συνδυάζουν ευελιξία, πρακτικότητα και ιδιαίτερο στυλ.

Φτιάχνονται από ανθεκτικό πολυαιθυλένιο, σταθεροποιημένο για έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, έχουν πλαϊνά χερούλια για εύκολη μετακίνηση και τρύπες αποστράγγισης- περιφερειακά και στον πυθμένα. Συνδυάζονται μεταξύ τους για να μπορείτε να φτιάξετε έναν ολοκληρωμένο κήπο και προσφέρουν ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης για κάθε είδος λαχανικού. Είτε θέλετε να φτιάξετε ένα παρτέρι σαλατικών είτε μια μικρή φυτεία καρότων, το σίγουρο είναι ότι στο livingreen.gr θα βρείτε όλα τα αξεσουάρ που θα σας χρειαστούν.

Μήπως σας μπήκαν ιδέες;

άγρια χόρτα :: αγριοζοχός

Τα άγρια χόρτα θεωρούνται λιχουδιά τόσο στα εστιατόρια που τα σερβίρουν όσο και στους μανάβηδες που τα πουλάνε. Οι τιμές τους, δε, είναι αντίστοιχες άλλων gourmet προϊόντων. Αν μας έβλεπε η γιαγιά μας την ώρα που ανοίγουμε το πορτοφόλι, μάλλον θα έβαζε τα γέλια. Και θα είχε δίκιο! Ας γνωρίσουμε λοιπόν σήμερα τον ζοχό που φυτρώνει κυριολεκτικά παντού και είναι το πιο διάσημο χόρτο του χειμώνα.

Ο ζοχός  Urospermum picroides είναι ένα ετήσιο ποώδες φυτό που φτάνει σε ύψος τα 20- 50 εκ. Έχει βαθιές ρίζες για αυτό και θεωρείτε δύσκολο ζιζάνιο και τόσο οι ρίζες όσο και οι βλαστοί του περιέχουν γαλακτώδη χυμό. Τα φύλλα του σχηματίζουν ροζέτα (ξεκινούν από το κέντρο και μοιάζουν σαν ακτίνες ενός νοητού κύκλου), είναι επιμήκη και οδοντωτά και έχουν μαχύ κόκκινο μίσχο και κεντρικό νεύρο.  Τα άνθη του φύονται πάνω σε μακρύ μίσχο που ξεκινά και αυτός από το κέντρο της ροζέτας και είναι μικρά και κίτρινα.

Η περίοδος συλλογής του είναι από το φθινόπωρο έως το τέλος της άνοιξης και η γεύση του είναι πικρούτσικη. Ταιριάζει πολύ με λεμόνι και λάδι. Κατά τη συλλογή του προτιμήστε εκείνους που είναι ακόμα μικροί και τρυφεροί και φυσικά όχι εκείνους που έχουν ανθίσει, καθώς τα φύλλα σκληραίνουν και δεν είναι τόσο γευστικά.

Και λίγοι αριθμοί

Θρεπτικά στοιχεία ανά 100 γρ.:

  • Ενέργεια (Kcal): 29
  • Πρωτεΐνη (g): 1.8
  • Ολικά λιπίδια (gr): ΙΧNΗ
  • Κορεσμένα λίπη (gr):-
  • Μονοακόρεστα λίπη (gr): -
  • Πολυακόρεστα λίπη (gr): -
  • Χοληστερόλη (mg): 3.1
  • Διαιτητικές ίνες (gr): 2.6
  • Νερό (gr): 91.9
  • Νάτριο (mg): 74
  • Κάλιο (mg): 319
  • Ασβέστιο (mg): 127
  • Μαγνήσιο (mg): 25
  • Φώσφορος (mg): 42
  • Σίδηρος (mg): 0.62
  • Ψευδάργυρος (mg): 0.5
  • Χαλκός (mg): -

πηγές: Άγρια φαγώσιμα χόρτα- Εκδόσεις Ψύχαλου, homeopathswithoutborders.gr

ένα φυτό για το γραφείο μου!

Η φίλη μας η Α. μάς έστειλε τη δική της απορία σχετικά με τα είδη φυτών που μπορούν να επιβιώσουν και να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας στο γραφείο μας. Ψάξαμε λοιπόν στη βιβλιοθήκη μας και ιδού οι προτάσεις των ειδικών:

  • Αν θέλετε ένα φυτό που απορροφά την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του ηλεκτρονικού σας υπολογιστή τότε επιλέξτε τον κάκτο Cereus peruvianus. Ο κάκτος αυτός έχει κατακόρυφη ανάπτυξη, χρειάζεται χώμα που να στραγγίζει πολύ καλά, ξηρή και ζεστή ατμόσφαιρα (όπως είναι συνήθως στους χώρους εργασίας) και αρκετό ήλιο. Επομένως, αν δεν κάθεστε δίπλα σε μεγάλα παράθυρα τότε ξεχάστε το!
  • Αν θέλετε να καθαρίσετε την ατμόσφαιρα του γραφείου από βενζένιο που εκλύεται από τσιγάρα, χρωστικές ύλες κ.α. τότε βάλτε στο γραφείο σας ένα αγλαόνημα (Aglaonema communatatum). Το αγλαόνημα είναι ένα φυτό εσωτερικό χώρου που αντέχει και σε ημισκιερές θέσεις και του αρέσει η ζεστή και η υγρή ατμόσφαιρα. Αγοράστε μαζί με τη γλάστρα κι ένα ψεκαστηράκι για να του υγραίνετε που και που το φύλλωμα.
  • Για να καθαρίσετε την ατμόσφαιρα από τη φορμαλδεΰδη μπορείτε να φυτέψετε ένα φιλόδεντρο (Philodendron rouge) ή ένα φίκο (Ficus elastica). Αγαπούν τον ήλιο, τη ζέστη και την υγρή ατμόσφαιρα, οπότε βάλτε τα να κάνουν παρέα δίπλα σε ένα παράθυρο.
  • Αν θέλετε να βλέπετε εκτός από φύλλα και κανένα λουλούδι τότε το ανθούριο (Anthurium sp.) είναι μια πολύ καλή επιλογή. Εκτός από το όμορφο φύλλωμα και τα κόκκινα λουλούδια του θα σας καθαρίζει την ατμόσφαιρα και από το ξυλένιο. Συνδυάστε το με το φιλόδεντρο ή το φίκο για να κάνετε έναν mini εσωτερικό κήπο.
  • Τέλος, αν το κάπνισμα δεν έχει απαγορευτεί ακόμα στο χώρο του γραφείου σας, επιλέξτε τον πόθο   (Pothos sp.) και το χλωρόφυτο (Chlorofytum sp.) που απορροφούν το μονοξείδιο του άνθρακα. Ο πόθος έχει την τάση να αναρριχάται, οπότε θα χρειαστεί υποστύλωση, ενώ το χλωρόφυτο ταιριάζει καλύτερα σε κρεμαστό καλάθι για να μπορεί να βγάζει περιμετρικά τα παραβλαστήματά του που μοιάζουν με μικρές τούφες φύλλων στις άκρες μακριών βλαστών.

Σας ευχόμαστε μια ευχάριστη κηπουρική εμπειρία και φυσικά περιμένουμε τα νέα σας!

Καλό σαββατοκύριακο :-)

* photo credits: kristine glenn/ tres birds workshop