φορολόγηση & απαγόρευση της επαναχρησιμοποιήσης σπόρων στη Γαλλία

Ακούγεται παράλογο; Κι ομως! Αφού εξαντλήσανε το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων σε όλα τα υπόλοιπα πεδία, είπανε να πιάσουνε και τη φύση που ως γνωστόν είναι ανεξάντλητη. Αυτό που ίσχυε στον τρίτο κόσμο πλέον ισχύει και στην Ευρώπη. Οι σπόροι που παράγει φυσιολογικά το φυτό έχουν πλέον ιδιοκτήτη. Και, φυσικά, αυτός δεν είναι ο αγρότης που τα καλλιεργεί!

Ένα νέο αυστηρό νομοσχέδιο που θα επιβάλλει την καταβολή δικαιωμάτων χρήσης των σπόρων και περιορίζει την ελεύθερη ιδιοπαραγωγή ψηφίσθηκε πρόσφατα από το Γαλλικό κοινοβούλιο. Η νέα νομοθεσία επιβεβαιώνει την γενικότερη τάση στην Ε.Ε. περιορισμού των δικαιωμάτων των αγροτών επί της χρήσης των σπόρων καθώς εντείνει και τις ανησυχίες για τις δυνητικές επιπτώσεις στην αγροτική βιοποικιλότητα.

Για τους Γάλλους αγρότες η ελεύθερη χρήση σπόρων δείχνει πολύ σύντομα να γίνεται ανάμνηση. Οι ιδιοπαραγώμενοι σπόροι, γνωστοί ως «σπόροι αγροκτήματος,» επιλέγονται από τους αγρότες από τη δική τους σοδειά και διατηρούνται για φύτευση την επόμενη χρονιά. Εδώ και μερικές δεκαετίες, αυτό είχε πρακτικά περιοριστεί κατά πολύ, ιδιαίτερα από τότε που οι σπόροι  προστατεύονται από το Πιστοποιητικό Φυτικών Ποικιλιών (PVC), ή αλλιώς του δικαιώματος  ιδιοκτησίας που ανήκει αποκλειστικά στους «ιδιοκτήτες» των σπόρων. Η επαναχρησιμοποίηση αυτών των σπόρων προς φύτευση ήταν θεωρητικά απαγορευμένη, αν και στη πραγματικότητα, η πρακτική της επαναχρησιμοποίησης των σπόρων ήταν ευρέως ανεκτή στη Γαλλία. Ωστόσο, από τώρα και στο εξής η νομοθεσία θα γίνει πολύ πιο αυστηρή σύμφωνα με ένα νομοσχέδιο του κεντροδεξιού κόμματος Γαλλικού κόμματος UMP το οποίο εγκρίθηκε στις 28 Νοεμβρίου από το Γαλλικό κοινοβούλιο.

Το νομοσχέδιο του κόμματος UMP ουσιαστικά ερμηνεύει έναν Ευρωπαϊκό κανονισμό από το 1994 σχετικά με τις φυτικές ποικιλίες, ο οποίος μέχρι τώρα δεν ήταν σε ουσιαστική ισχύ στη Γαλλία. Κατά συνέπεια, οι αυτοπαραγώμενοι σπόροι, οι οποίοι μέχρι πρότινος βρίσκονταν υπό ένα καθεστώς ανοχής της ύπαρξης τους, έχουν πια ..νομιμοποιηθεί, με την προϋπόθεση βέβαια ότι πρέπει να δοθεί κάποια “αποζημίωση στους ιδιοκτήτες του πιστοποιητικού PVC” – εννοώντας, το να πληρώνονται οι εταιρείες σπόρων – “με στόχο αυτές να συνεχίσουν να αφιερώνουν την δύναμη τους στην έρευνα και τη συνεχή βελτίωση των γενετικών πόρων», όπως αναφέρει το κείμενο του νόμου. Εξαίρεση στο παραπάνω αποτελούν γεωργοί που παράγουν λιγότερους από 92 τόνους σιτηρών.

Από το 2001, η νομοθεσία αυτή είχε εφαρμογή είχε εφαρμογή μόνο σε ένα είδος, το σιτάρι για παρασκευή ψωμιού. Ονομάζεται «αναγκαία εθελοντική συνεισφορά» και συλλέγονταν από τις σποροπαραγωγικές ενώσεις. Οι καλλιεργητές έπρεπε να καταβάλουν 50 σεντς/τόνο κατά την συγκομιδή του σιταριού. Αυτό το σύστημα τώρα θα επεκταθεί σε μια ανοικτή λίστα 21 ειδών, λέει ο Xavier Beulin, πρόεδρος της Εθνικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Παραγωγών Αγροτικών Προϊόντων (NFAPU). Με λίγα λόγια, σύμφωνα με τον Guy Kastler, Διευθύνων Σύμβουλο του Δικτύου  σπόρων και μέλος της συνομοσπονδίας Αγροτών «για τα μισά από τα καλλιεργούμενα είδη – όπως σόγια, φρούτα, λαχανικά – η επαναχρησιμοποίηση των σπόρων μας θα είναι απαγορευμένη, και για τα άλλα μισά – σιτηρά και κτηνοτροφικά είδη – θα πρέπει να πληρώνουμε για να τα επαναχρησιμοποιήσουμε».

Αν θέλετε να διαβάστε περισσότερα πατήστε εδώ

πηγή: biotechwatch.gr από εφημερίδα le monde

πώς να κρατήσετε σπόρους από τις τοματιές σας

Αν θέλετε να είστε σίγουροι ότι οι σπόροι σας είναι βιολογικοί και αισθάνεστε έτοιμοι για να ανεβείτε μια κατηγορία στην κηπουρική κατάταξη, τότε ξεκινήστε την συλλογή σπόρων από τα φυτά που ήδη καλλιεργείτε. Ιδιαίτερα, αν οι σπόροι που φυτέψατε προέρχονται από τοπικές, μη εμπορικές ποικιλίες, τότε η διατήρησή τους για την επόμενη καλλιεργητική περίοδο είναι επιβεβλημένη.

Για την τομάτα, η διαδικασία έχει ως εξής:

  1. Επιλέξτε ώριμους κόκκινους καρπούς, αλλά όχι εκείνους που έχουν μπει στη φάση της υπερωρίμανσης και εμφανίζουν σημάδια σαπίσματος. Σε πολύ θερμά κλίματα μπορείτε να συγκομίσετε τους καρπούς 2-3 μέρες νωρίτερα και να τους αφήσετε να ολοκληρώσουν την ωρίμανσή τους στη σκιά. Η συλλογή σπόρων από άγουρους καρπούς (μόλις αρχίζουν να κοκκινίζουν) δεν σημαίνει απαραίτητα και μειωμένη βλαστικότητα. Ωστόσο, αν προχωρήσετε σε μια τέτοια κίνηση θα πρέπει να τους φυλάξετε χωριστά από τους υπόλοιπους, καθώς δεν είναι σίγουρο αν θα διατηρήσουν τη ζωτικότητά τους για το ίδιο χρονικό διάστημα με τους αντίστοιχους ώριμους.
  2. Διαλέγετε καρπούς που δεν είναι εκτεθιμένοι στον ήλιο, αλλά σκιάζονται επαρκώς από τα φύλλα.
  3. Κόψτε τον καρπό στη μέση και αφαιρέστε το ζελατινώδες υγρό που περιέχει τους σπόρους.
  4. Βάλτε τα μέσα σε ένα κουβά με νερό και αφήστε να σταθούν για 3 μέρες σε θερμοκρασία δωματίου. Αυτό θα διαχωρίσει την πούλπα {ζελατινώδες υγρό} από τους σπόρους, οι οποίοι θα κάτσουν στον πυθμένα του δοχείου.
  5. Μαζέψτε τους σπόρους από τον κουβά και βάλτε τους μέσα σε ένα σουρωτήρι για να τους ξεπλύνετε καλά.
  6. Απλώστε τους πάνω σε μια λαδόκολλα ή ψιλή σίτα για να στεγνώσουν και τοποθετήστε τους σε σημείο που έχει καλό αερισμό και δεν το χτυπάει απευθείας ο ήλιος.
  7. Ανακατεύετε συχνά τους σπόρους για να πετύχετε ομοιόμορφο αερισμό.
  8. Φυλάξτε τους σε μεταλλικά κουτιά ή χάρτινα σακουλάκια, σε ξηρό και σκοτεινό μέρος.