Τα πρώτα λάστιχα ποτίσματος φτιάχτηκαν γύρω στο 400 μ.Χ. από έντερο βοδιού, το οποίο ήταν συνδεδεμένο από τη μία μεριά με ένα μεγάλο ασκό-δοχείο γεμάτο με νερό, όπου από τη μία μεριά τον πίεζαν ώστε να πεταχθεί το νερό μέσα από το έντερο, προς τα έξω.

Μέχρι και για δύο χιλιετίες, οι σωλήνες – έντερα παρέμειναν με αυτή τη μορφή, ώσπου το 1672, ο Jan και ο Nicolaas van der Heisen κατασκεύασαν ένα λάστιχο από ραμμένο δέρμα για την Ολλανδική Πυροσβεστική Υπηρεσία. Παρόλο που οι δερμάτινοι αυτοί σωλήνες συνήθιζαν να σκάνε κατά τη χρήση τους, συνέχισαν να μονοπωλούν την αγορά στον τομέα αυτό μέχρι το 1871, όταν η εταιρία BF Goodrich Company of Akron, στο Οχάιο κατασκεύασε μία λαστιχένια εκδοχή, ενισχυμένη με βαμβάκι.

Το λάστιχο ποτίσματος, αποτέλεσε από τις πρώτες εμπορικές εφαρμογές του λάστιχου ως υλικού και παράλληλα εξελίχθηκε σ” ένα από τα πιο δημοφιλή προϊόντα της εταιρίας. Οι πρώτοι αγοραστές ήταν Πυροσβεστικές Υπηρεσίες αλλά αργότερα και επαγγελματίες κηπουροί έμαθαν και ζητούσαν τη νέα αυτή ανακάλυψη.

Μέχρι το 1880, το δημοφιλές μέχρι τότε ποτιστήρι που κρατούσε την πρώτη θέση στο πότισμα των φυτών παρέδωσε τα σκήπτρα στο λάστιχο ποτίσματος όπως το ξέρουμε σήμερα!