Έχει γίνει πολύς λόγος για τη μεσογειακή διατροφή, που διαφέρει πολύ από τα δυτικοευρωπαϊκά και αμερικανικά πρότυπα και είναι αποδεδειγμένα πιο υγιεινή. Τα άγρια χόρτα είναι ένα βασικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής, και δικαιολογημένα. Οι φυτικές ίνες τους είναι απαραίτητες για την πέψη και την ομαλή λειτουργία των εντέρων. Περιέχουν μεταλλικά στοιχεία (ασβέστιο, σίδηρο, κάλιο, νάτριο, μαγνήσιο, μαγγάνιο), βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη C, προβιταμίνη Α (καροτίνη), ουσίες απαραίτητες στον οργανισμό μας.

Δεν επιβαρύνουν τον οργανισμό με λίπη. Η περιεκτικότητά τους σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες είναι χαμηλή, χωρίς λοιπόν να αποτελούν τη βάση της διατροφής μας, την συμπληρώνουν.

Τα περισσότερα από τα άγρια χόρτα έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες – χαρακτηρίζονται ως βότανα – και είναι δυνατό να βελτιώσουν την υγεία μας ή να συμβάλουν στην αποκατάστασή της.

Χόρτα υπάρχουν πολλά. Το μεσογειακό κλίμα και ο ήλιος είναι οι αιτίες της μεγάλης ποικιλίας τους. Τα φυτά βρίσκουν ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό τους, ενώ τα έντομα, από την άλλη μεριά, βρίσκουν άφθονη τροφή και το ανταποδίδουν επικονιάζοντάς τα και βοηθώντας έτσι την εξάπλωσή τους και τη δημιουργία νέων ειδών και ποικιλιών, με φυσικό τρόπο.

Υπάρχουν, για παράδειγμα, πολλά είδη και ποικιλίες ραδικιών, που ο προσδιορισμός τους στο χωράφι απαιτεί πολύ χρόνο και μεγάλη εμπειρία.

Από τα άγρια φαγώσιμα χόρτα του βουνού και του κάμπου.