μαρμελάδα νεράτζι :: το δοκιμάσαμε και πέτυχε

Οι νεραντζιές είναι ένα εντελώς αμφιλεγόμενο καρποφόρο. Πολλοί λένε γιατί να φυτεύουμε νεραντζιές στους δρόμους και όχι ένα άλλο καρποφόρο που να έχει πιο νόστιμους καρπούς; Ή γιατί να μην φυτεύονται μόνο καλλωπιστικά δέντρα στους δρόμους, μπας και γλιτώσουμε από τη βρώμα των πατημένων καρπών στα πεζοδρόμια; Πρόσφατα ο δήμος Αθηναίων σε συνεργασία με το Πανευρωπαϊκό Σωματείο Ανθρώπων με Αναπηρία πήραν την πρωτοβουλία και μάζεψαν νεραντζιά από τους δρόμους και τα έκαναν γλυκό του κουταλιού. Μόλις το διάβασα είπα από μέσα μου «επιτέλους»! Τόσα χρόνια αναρωτιόμουν για τα καρποφόρα δέντρα των πόλεων που αφήνονται να ρίχνουν τους καρπούς τους στο έδαφος χωρίς κανείς να εκμεταλλεύεται τον καρπό τους. Η δική μου άποψη είναι ότι δεν έχουν οι νεραντζιές το πρόβλημα που μάς βρωμίζουν τα πεζοδρόμια, αλλά η νοοτροπία μας να κοιτάμε τα πράγματα μονοσήμαντα.

Μια τέτοια, λοιπόν, νεραντζιά φυτρώνει εδώ και χρόνια στο πεζοδρόμιο, έξω από την πόρτα της θείας ενός φίλου μου. Φυσικά και αυτό το δέντρο είχε την ίδια τύχη με όλα τα υπόλοιπα των Αθηνών, δηλαδή απλά καρποφορούσε και μόλις γέμιζε καρπούς, ανέβαινε κάποιος με μια σκάλα, αφαιρούσε όλους τους καρπούς και τους πέταγε για να μην πέσουν κάτω από μόνοι τους .  Η διαφορά είναι ότι φέτος αυτή η σκουπιδοσακούλα με τα νεράντζια προσγειώθηκε στη βεράντα μου! Έψαξα τη συνταγή για γλυκό του κουταλιού, αλλά διαβάζοντας τη διαδικασία κατάλαβα ότι δεν είναι κάτι που μπορείς να το κάνεις στις 8 το βράδυ (την ώρα που γυρνάω σπίτι μου). Αντίθετα η μαρμελάδα μου φάνηκε μια πολύ καλή λύση! Χθες το βράδυ «δέσαμε» λοιπόν τα πρώτα 2,5 κιλά μαρμελάδας και το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό!!!! Αν θέλετε να προσπαθήσετε κι εσείς, ιδού η συνταγή!

Υλικά

  • Νεράντζια (εγώ χρησιμοποίησα 20)
  • Ζάχαρη, όση πάρει (εγώ χρειάστηκα λίγα παραπάνω από 2 κιλά)

Εκτέλεση

  1. Πλένετε τα νεράντζια με νερό και στη συνέχεια ξύνετε τη φλούδα τους στον ψιλό τρίφτη μέχρι να φύγει όλο το πορτοκαλί.
  2. Βάζετε όλα τα ξυσμένα νεράντζια μέσα σε μια κατσαρόλα και ρίχνετε νερό μέχρι να τα σκεπάσει.
  3. Μισοβράζετε τα νεράντζια μέχρι να μαλακώσουν ελαφρά (εγώ τα έβρασα περίπου 15-20 λεπτά – συμπεριλαμβανομένου του χρόνου που έκανε να ζεσταθεί το νερό)
  4. Σουρώνετε το βρασμένο νερό και ρίχνετε τα μισοβρασμένα νεράντζια σε κρύο νερό.
  5. Αφήνετε τα νεράντζια μέσα σε κρύο νερό για ένα βράδυ, αλλάζοντας 2-3 φορές το νερό.
  6. Την επόμενη μέρα, παίρνετε τα νεράντζια και τα κόβετε σε φέτες, στα 8.
  7. Αφαιρείτε από το εσωτερικό τους το κομμάτι με τις μεμβράνες και τα κουκούτσια και κρατάτε τη βρασμένη φλούδα μαζί με λίγη ψίχα που απομένει πάνω της.
  8. Μόλις τελειώσετε με όλα τα νεράντζια, βάζετε τις φλούδες που κρατήσατε στο μπλέντερ και τις πολτοποιείτε (προσέξτε να μην γίνουν αλοιφή, να μείνουν μερικά κομματάκια)
  9. Ζυγίζετε το βάρος του μίγματος και αφού το ρίξετε πίσω στην κατσαρόλα, προσθέτετε ίση ποσότητα ζάχαρης.
  10. Ανακατεύετε καλά και αφήνετε το ζαχαρούχο μίγμα να σταθεί για 2-3 ώρες (για να βγάλει το φρούτο όλους τους χυμούς του)
  11. Τέλος, βράζετε το μίγμα μέχρι να δέσει (αφαιρείτε τον αφρό που θα σχηματιστεί στην επιφάνεια)

{Συνήθως , μέχρι να ξαφρίσετε καλά τη μαρμελάδα, το μίγμα έχει αρχίσει να δένει. Συνεχίζετε λίγο ακόμα τον βρασμό και θα δείτε ότι το μίγμα πήζει. γίνεται πιο πορτοκαλί, το σιρόπι γυαλίζει  και η κουτάλα βρίσκει αντίσταση καθώς ανακατεύετε. Εγώ στο τέλος βάζω μέσα στο μίγμα το μπλέντερ χειρός και ψιλοτεμαχίζω τη μαρμελάδα μέσα στο σιρόπι της.}

Βάλτε τη ζεστή μαρμελάδα σε αποστειρωμένα βάζα, σφίξτε καλά το καπάκι και αφήστε τα να κρυώσουν αναποδογυρισμένα πάνω στο τραπέζι (να πατάνε πάνω στο καπάκι). Το αποτέλεσμα είναι φανταστικό! Ειδικά αν είστε λάτρης των εσπεριδοειδών, σαν εμένα.

Καλή επιτυχία!

μ.

photo credit: jespahjoy / c.c.

 

απορία :: γιατί τα μαρούλια μου είναι πικρά;

Κατεύθασε η πρώτη  κηπουρική απορία και είμαστε ενθουσιασμένοι! Ο φίλος Κώστας Κ. μάς ρώτησε γιατί μερικές φορές τα μαρούλια που καλλιεργούμε έχουν πικρή γεύση.

Ανοίξαμε λοιπόν τα βιβλία μας και ιδού οι απαντήσεις!

Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην πικρή γεύση των μαρουλιών είναι:

  • υψηλές θερμοκρασίες.  Ως γνωστόν, το μαρουλάκι αγαπά τις δροσερές θερμοκρασίες, γι΄ αυτό και θεωρείται χειμερινό λαχανικό. Αν κατά την περίοδο καλλιέργειας επικρατήσουν ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες (πιο πιθανό στις ανοιξιάτικες καλλιέργειες), τότε τα μαρούλια σας μπορεί να πικρίσουν
  • έναρξη σποροπαραγωγής από το φυτό. Αν το φυτό μπει στη φάση της σποροπαραγωγής, δηλαδή ξεκινήσει να παράγει σπόρους τότε τα φύλλα του αποκτούν πικρή γεύση.
  • ανομοιόμορφο πότισμα. Τα μαρούλια έχουν επιφανειακές ρίζες, για αυτό και είναι ευαίσθητα στην ξηρασία. Αν η περίοδος που καλλιεργείτε είναι ξηρή τότε θα πρέπει να ποτίζετε τακτικά, ώστε να διατηρείτε το χώμα νωπό. Αν καλλιεργείτε σε γλάστρες τότε θα πρέπει να είστε πιο προσεκτικοί με το νερό καθώς οι απώλειες της εδαφικής υγρασίας είναι μεγαλύτερες από ότι στον κήπο.
  • ελλιπης λίπανση. Τα μαρούλια, όπως και όλα τα φυλλώδη λαχανικά, αγαπούν το άζωτο. Αν το χώμα καλλιέργειας είναι φτωχό και τα μαρούλια αναπτύσσονται αργά και καχεκτικά τότε θα είναι και πικρά. Αν δεν έχετε χρησιμοποιήσει χωνεμένη κορπιά κατά τη φύτευση τότε ρίξτε τους ένα  υγρό λίπασμα, πλούσιο σε άζωτο, κάθε 15 μέρες.
  • καθυστερημένη συγκομιδή. Μην αφήνετε τα μαρούλια να υπερωριμάσουν. Όσο καθυστερείτε τη συγκομιδή, τα φύλλα σκληραίνουν και πικραίνουν. Μπορείτε να κόβετε σταδιακά τα εξωτερικά φύλλα, αν οι ανάγκες σας για φρέσκα σαλατικά είναι μικρότερες από την ποσότητα της σοδειάς.

Η κηπουρική είναι ένα παιχνίδι ισορροπιών. Οι υπερβολές, είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω φέρνουν άσχημα αποτελέσματα. Επομένως, μην υπερβάλλετε με το πότισμα ή με τη λίπανση γιατί μπορεί τα μαρούλια που θα συγκομίσετε να μην είναι πικρά, αλλά θα είναι σίγουρα άνοστα!

Καλή επιτυχία!

{photo: rasbak / c.c 3.0}