Το άρωμα ενός κρασιού διακρίνεται σε πρωτογενές, που προέρχεται από αρωματικές ουσίες που περιέχει το σταφύλι, σε δευτερογενές, που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της ζύμωσης ταυτόχρονα με τη μετατροπή των σακχάρων του γλεύκους σε αιθανόλη και τη δημιουργία ενός πλήθους αρωματικών ενώσεων, και τέλος, σε τριτογενές άρωμα και το μπουκέτο που αναπτύσσονται αργότερα κατά την ωρίμανση και παλαίωση του κρασιού.

Το μπουκέτο του κρασιού αναπτύσσεται όταν το κρασί βρίσκεται μέσα στο μπουκάλι, μακριά από την επίδραση του οξυγόνου. Μια αργή ευεργετική επίδραση του οξυγόνου επιτυγχάνεται όταν το κρασί βρίσκεται εώς δύο χρόνια καλά σφραγισμένο σε ένα γεμάτο ξύλινο βαρέλι.

Το άρωμα είναι μια σύνθεση σχετικά απλή, αντίθετα με το μπουκέτο που σημαίνει ανακάτεμα αρωμάτων διαφόρων λουλουδιών, που έχουν αποκοπεί από το φυτό-μητέρα ακολουθώντας μαι ξεχωριστή διαδικασία ανάπτυξης και γήρανσης. Η λέξη άρωμα δείχνει τη μυρωδιά ενός νέου κρασιού, ενώ το μπουκέτο αποκτάται με την παλαίωση.

χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το αμπέλι και το κρασί στο βιβλίο οινολογία του Αργύρη Τσακίρη

(φωτογραφία angelica aufrais)